เมื่อ “จ้าวเจิน” ผู้เป็นจักพรรดิแห่งราชวงศ์ซ่งเหนือได้รับรู้ว่าไทเฮาที่ เลี้ยงเขามาจนเติบใหญ่นั้นกลับไม่ใช่แม่แท้ของตนเอง แต่ผู้เป็นแม่แท้ ๆ ของเขานั้นกลับเป็นเพียงนางในที่รับใช้ไทเฮาที่มีชื่อว่า “หลี่หลันฮุ่ย” เข้าจึงรู้สึกผิดอย่างยิ่ง เพื่อเป็นการตอบแทนบุญคุณของตระกูลหลี่ จ้าวเจินได้ยก “ฮุยโหรว” ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของเขาให้กับ “หลี่เวย” ลูกหลานของบ้านตระกูลหลี่ พูดถึงเรื่องการบริหารบ้านเมือง จ้าวเจินเป็นราชาที่มีความมานะ ปกครองแผ่นดินอย่างเป็นธรรม ส่วนทางด้านฮุยโหรวถึงแม้จะแต่งออกไปแล้ว แต่ตนเองกับมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับ “หวายจี๋”องครักษ์ข้างกายที่เติบโตมาด้วยกัน ในที่สุดก็เกิดความสัมพันธ์ร้าวฉานกับสามี และไม่ทันได้ไตร่ตรองให้ดีเสียก่อนไปเคาะประตูวังหลวงกลางดึก ทำลายกฎที่สำคัญที่สุดของบ้านเมือง เป็นเหตุให้เกิดเหตุการณ์ขัดแย้งกับเหล่าขุนนาง
