จันทราอัสดง เล่ม 1
“‘หลีซูซู’ เกิดในยุคแห่งความวุ่นวาย ยามนั้นโลกมนุษย์พื้นดินเต็มไปด้วยซากศพ
เพื่อช่วยผู้คน หญิงสาวผู้ถูกเลือกโดยสวรรค์ได้ย้อนเวลากลับไปเมื่อห้าร้อยปีก่อน
พยายามหาที่มาที่ไปของจอมมาร ‘ถานไถจิ้น’ และหยุดยั้งไม่ให้ความชั่วร้ายในร่างเขาตื่นขึ้น
เพราะเขาก็คือจอมมารในอนาคตที่ฆ่าคนเป็นเบือ ขยี้จิตวิญญาณมนุษย์จนแหลกสลายเป็นว่าเล่น
เพื่อทำภารกิจให้สำเร็จ หลีซูซูสวมรอยเป็น ‘เยี่ยซีอู้’ คุณหนูสามแห่งตระกูลเยี่ย
ภรรยาที่แต่งงานกับถานไถจิ้น และพยายามต่อต้านขัดขวางถานไถจิ้นทุกอย่าง
หลีซูซูผู้มีจิตใจดีมีเมตตา กล้าหาญและเข้มแข็ง ขจัดความเลวร้ายที่หยั่งรากลึกลงในกระดูกของเขา
ทว่ามันกลับไม่ได้ผลใดๆ เลย ความเลวทรามกัดกินหัวใจของเขาจนหมดสิ้นแล้ว
สิ่งเดียวที่ได้ผลดีในตอนนี้ คือเขามองเห็นนาง และนางดึงดูดความสนใจของเขาได้นานมากขึ้น
แต่นั่นไม่เพียงพอให้นางสยบจอมมารผู้นี้ได้ ไม่เพียงพอที่จะช่วยชีวิตผู้บริสุทธิ์มากมาย
หรือว่าเหตุการณ์ในอีกห้าร้อยปีข้างหน้าไม่มีทางแก้ไขได้
โลกถึงกาลอวสานสูญสิ้นแล้วจริงๆ”
จันทราอัสดง เล่ม 2
“‘ถอนกระดูกมาร หยุดยั้งมิให้พญามารฟื้นตื่น’ คือภารกิจของหลีซูซู
ทว่าอย่างไรนางก็มิเคยคิดไปถึงว่าหนทางเดียวในการถอนกระดูกมารจะเป็นการเปิดหัวใจของพญามาร!
เมื่อนางได้หยาดน้ำตาดับวิญญาณมาครอบครองแล้ว นางต้องทำให้เขารักนาง
หยาดน้ำตาจะแปรเปลี่ยนเป็นตะปูศักดิ์สิทธิ์เก้าดอก แล้วค่อยตอกลงไปบนหัวใจเขาทีละดอก
โดยนางมีเวลาเพียงสามปีเท่านั้นที่จะใช้ตะปูศักดิ์สิทธิ์ตอกลงบนหัวใจเขาได้สำเร็จ
ชีวิตเดิมทีก็เป็นเรื่องราวของการต่อสู้ดิ้นรนอย่างถึงที่สุดอยู่แล้ว
แต่ใครเล่าจะคิดว่าต้องต่อสู้ดิ้นรนถึงเพียงนี้
พญามารไม่มีใยรัก เช่นนั้นย่อมถูกลิขิตให้เป็นคนเย็นชาไร้ความรู้สึก
นางต้องสอนให้คนผู้นั้นรู้จักความรักและความชัง ความเจ็บปวดและความหวานหอม
ความรู้สึกของมนุษย์เป็นสิ่งที่ซับซ้อนที่สุดในโลก
แต่นางกลับต้องสอนทั้งหมดนี้แก่เขา สวรรค์ช่างใจร้ายกับนางเสียจริง”
จันทราอัสดง เล่ม 3
ถานไถจิ้นคงคิดไม่ถึงว่าวันหนึ่งตนเองจะรู้สึกถึงการมีตัวตนของผู้อื่นเพียงนี้
และคนผู้นั้นก็คือ ‘เยี่ยซีอู้’ ที่เดียดฉันท์เขามากที่สุดอีกด้วย
หลีซูซูทั้งตกใจและดีใจเช่นกันในตอนที่ได้รู้ว่าเขาจะยอมให้นางเป็น ‘ฮองเฮา’ ของเขาจริงๆ
ถานไถจิ้นถึงกับลงมือปักผ้าคลุมศีรษะเจ้าสาวเพื่อนางด้วยซ้ำ
จอมมารขัดแย้งกับคนในแคว้นเพื่อแต่งนางเข้าราชวงศ์
ฆ่าคนที่ขัดขวางเรื่องนางกับเขา ก่อนจะมอบความไว้ใจบางส่วนให้กับนาง
ทว่าแล้วอย่างไร…ในตอนสุดท้ายนางต้องฆ่าเขาให้ตายทั้งเป็นอยู่ดี
สิ่งสำคัญคือนางต้องอย่ารักเขา อย่าเผลอหวั่นไหวกับจอมมารผู้นี้
แต่ความผูกพันในใจใช่สิ่งที่จะบังคับกันได้
ต่อจากนี้ใครจะเป็นเพียงแค่ทรายเหลืองกองหนึ่ง ก็ขึ้นอยู่กับหัวใจใครจะเด็ดเดี่ยวกว่ากันเท่านั้นแล้ว
จันทราอัสดง เล่ม 4 (เล่มจบ)
“คนผู้หนึ่งที่ไม่เคยได้รับความรัก อ่อนไหวและเปราะบางยิ่ง
เมื่อเขารักใครสักคนแล้วก็อยากให้อีกฝ่ายรักเขาตอบ
แต่สิ่งที่พบเจอนั้นกลับเป็นความเจ็บปวดเหลือแสน
ความเจ็บปวดเมื่อครั้งหลีซูซูตอกตะปูดับวิญญาณลงบนหัวใจเขานั้น
ถานไถจิ้นยังจดจำได้อย่างแม่นยำ…นางก็คืออีกคนที่อยากให้เขาตาย
ทว่าเมื่อมารฝันมาอยู่ตรงหน้า สิ่งที่เขาต้องการฝันถึงมากที่สุดก็ยังเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขกับนาง
เขาและนางได้เริ่มเรียนรู้แล้วรักกันใหม่ โดยไม่มีสิ่งใดกั้นขวาง
น่าเสียดายก็แต่ว่ามันเป็นแค่ ‘ห้วงฝัน’ ต่อให้งดงามเพียงใดก็ต้องตื่นขึ้นมา
วสันตฤดูย่อมหวนกลับมาในวันใดวันหนึ่ง ทว่าหลีซูซูกับถานไถจิ้นกลับเป็นอดีตที่สูญสลายตลอดกาล
เขาและนาง มารและเซียน…หรือที่สุดแล้วจำต้องอัสดงไปพร้อมกับจันทรา”
