ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินผ่านไปเห็นช้างหลายเชือก เขาหยุดด้วยความพิศวงงงใจว่าเหตุใดสัตว์โลกขนาดมหึมาจึงถูกพันธนาการไว้ได้ด้วยเชือกเส้นไม่ใหญ่โตที่ร้อยรัดอยู่บริเวณเท้าหน้าของพวกมัน ไม่ใช่โซ่ ไม่มีกรงขัง เห็นได้ชัดว่าช้างเหล่านั้นสามารถหนีออกไปจากพันธนาการได้ แต่มันกลับไม่ทำ
ตอนนั้นคนฝึกช้างเดินผ่านมาพอดี เขาจึงถามว่าเหตุใดช้างพวกนี้จึงยังยืนอยู่ตรงนั้น ไม่พยายามหนี คนฝึกช้างตอบเขาว่า ตอนยังเป็นลูกช้างตัวเล็กๆ เราก็ใช้เชือกเส้นเท่านี้แหละ ด้วยขนาดตัวเชือกเท่านี้ก็เพียงพอจะล่ามลูกช้างไว้ได้ และเมื่อพวกมันโตขึ้นมันก็ยังคิดและเชื่อว่าหนีไม่ได้เหมือนตอนเด็กๆ พวกมันเชื่อว่าเชือกจะยังดึงรั้งไว้ จึงไม่เคยพยายามจะเป็นอิสระ
ชายหนุ่มได้ฟังก็รู้สึกประหลาดใจ เพราะช้างสามารถหนีจากพันธนาการได้ แต่เพียงเพราะพวกมันเชื่อว่าหนีไม่ได้ พวกมันจึงติดอยู่ในเชือกอย่างนั้น
เช่นเดียวกับช้าง พวกเรามนุษย์ทั้งหลายมีจำนวนมากเพียงใดที่ดำเนินชีวิตด้วยความเชื่อที่ว่าเราทำ (บางสิ่ง) ไม่ได้เพียงเพราะเราเคยล้มเหลวมาก่อน
จงเรียนรู้ว่า ความผิดพลาดคือส่วนหนึ่งของการเรียนรู้ เราไม่ควรยอมแพ้ต่ออุปสรรคในชีวิต
ขอให้เรื่องนี้เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้กับทุกคนที่มีความพยายามนะคะ
cr. www.livin3.com