กาลครั้งหนึ่งบนเกาะแห่งหนึ่ง มีเหล่าตัวแทนความรู้สึกอาศัยอยู่รวมกันมานาน ความสุข ความเศร้า
ความเหงา รวมถึงความรัก วันหนึ่งเกาะที่อยู่รวมกันมานานกำลังจะจมลง เหล่าความรู้สึกต่างพากัน
อพยพหนี บ้างก็เตรียมเรือ บ้างก็เก็บข้าวของที่จำเป็น ยกเว้น “ความรัก” ที่คิดว่ายังคงอยู่
เมื่อเกาะเริ่มจมลงเรื่อยๆ ความรักจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือ กับความรวยที่ผ่านมา
แต่ความรวยกลับบบอกว่า
“ไม่ได้หรอก…เรือของฉันไม่มีที่พอให้เธอขึ้น เพราะเรือของฉันเต็มไปด้วยทรัพย์สินเงินทองมากมาย ฉันคงให้เธอไปด้วยไม่ได้หรอก”
ต่อมาความรักได้ขอความช่วยเหลือกับความสุข แต่ความสุขมัวแต่สบายใจ
จึงไม่ได้ยินการขอความช่วยเหลือของความรัก เลยแม้แต่น้อย ส่วนความเศร้ากับบอกว่า
“ฉันกำลังเสียใจมาก ฉันต้องการอยู่คนเดียว”
สักพักกับมีเรือโดยสารมาช่วยเหลือความรัก โดยที่ความรักมัวแต่ดีใจ จนไม่ได้คิดที่จะถามถึงชื่อของเขา จนกระทั่งมาถึงเกาะ ความรักได้เจอกับความรู้ จึงถามความรู้ว่า คนที่ช่วยเหลือเขาคนนั้นเป็นใคร?
ความรู้ตอบว่า
“เขาคือเวลา”
ความรักถามว่า
“ทำไมเวลาถึงช่วยฉัน”
ความรู้จึงตอบว่า….
มีเพียง “เวลา” เท่านั้นที่รู้ว่า “ความรักยิ่งใหญ่แค่ไหน”
ที่มา : http://www.yenta4.com
